Wprowadzenie do Tematu

MAPOWANIE WIEDZY MERYTORYCZNEJ PRACOWNIKÓW


teenagere04


Jakie są oczekiwania i zadania, kiedy dziecko w zakładzie zaczyna dojrzewać i staje się nastolatkiem?


Pierwsze działania polega na stworzeniu mapy wiedzy merytorycznej każdego pracownika na temat doświadczeń i wyzwań pracy z nastolatkami. Następnie rozmawiamy o możliwym wykorzystaniu tych doświadczeń w pracy z nastolatkami i rozumieniu nastolatków w zakładzie.


ROZMOWA W GRUPIE


30 minut


Prosimy odnieść się do poniższych pytań pracując w parach – najpierw jeden pracownik zadaje pytania drugiemu przez 15 minut, po czym następuje odwrócenie ról. Osoba zadająca pytania robi notatki i przekazuje je osobie, z którą rozmawiała po rozmowie:

  1. Jak pamiętasz własne przejście z dziecka do nastolatka?
  2. Jak zmieniły się Twoje relacje towarzyskie z rówieśnikami?
  3. Jak doświadczyłeś/aś zmian fizycznych w ciele?
  4. Jakie było Twoje doświadczanie stanów emocjonalnych (obawa, wstyd, gniew, radość, itp.)?
  5. W jaki sposób zmieniło się Twoje postrzeganie rodziców/opiekunów i Twoje zachowanie i nastawienie w stosunku do nich?
  6. Co robili Twoi rodzice i inni dorośli by Ci pomóc? A czy robili coś, co nie pomagało?
  7. Czy przeżywałeś/aś dylematy wynikające z poczucia lojalności względem rodziców a chęcią prowadzenia niezależnego życia? Przykładowo: okłamywanie rodziców, żeby spędzać czas z rówieśnikami? Proszę opisać sytuacje, kiedy pojawiały się problem.
  8. W ramach wniosków: co było dla Ciebie jako dla nastolatka najtrudniejsze i jak Twoim zdaniem ma wyglądać pomocne zachowanie profesjonalistów polegające na wspieraniu nastolatków?
  9. Czy masz sugestie dotyczące metod Waszej pracy z nastolatkami dającej im wsparcie?

MAPOWANIE WIEDZY MERYTORYCZNEJ W GRUPIE PRACOWNIKÓW


teenagere08


Po zakończeniu sesji zadawania pytań proszę napisać krótkie podsumowanie doświadczeń każdego pracownika z okresu jego dorastania. Na tej podstawie porozmawiać na temat dobrych i złych doświadczeń. Następnie w grupie wybrać trzy pozytywne wartości opiekuna w pracy z nastolatkami w zakładzie.


Wartość 1: Nasze nastolatki potrzebują ……………………………………………………..

( przykładowo: szacunku i zrozumienia z naszej strony, nawet gdy nierozsądnie się zachowują )


Wartość 2: Nasze nastolatki potrzebują……………………………………………………..


Wartość 3: Nasze nastolatki potrzebują……………………………………………………..


Niech te wartości staną się kodeksem postępowania w pracy z nastolatkami w zakładzie.

ROZWÓJ OGÓLNY I ZADANIA W PRACY Z NASTOLATKAMI


teenagere03


Dorastanie nastolatków w zakładach opieki przebiega podobnie jak u pozostałych nastolatków, jednak ze względu na brak bezpieczeństwa w dzieciństwie mogą one przechodzić okres dorastania bardzo burzliwie i w sposób duża bardziej emocjonalny. W tym okresie następuje odwrócenie przywiązania w pytanie o pozytywne oddalenie i oddzielenie się prowadzące do niezależności w dorosłości i kształceniu.


Dzieci, które we wczesnym dzieciństwie doświadczyły bardzo złego traktowania lub utraty często zaczynają dojrzewać wcześniej (jest to prawdopodobnie mechanizm ułatwiający przetrwanie), niektóre już w wieku 8 do 10 lat.


Badania wskazują, że młoda osoba, która doświadczyła trudnego startu życiowego może mieć trudności emocjonalne z nawiązaniem i utrzymaniem bliskich relacji z opiekunami. Jest to wiek, w którym bliskość i zażyłość mogą być prowokacyjne, a konflikty mogą często prowadzić do wielkich awantur i konfliktów, młode osoby mogą uciekać, izolować się, odmawiać słuchania czy przyjmowania argumentów.
Gdy młody człowiek zaczyna sprawdzać granice, wiele zależy od reakcji pracowników.


W okresie dojrzewania młody człowiek musi stworzyć siebie jako nową i niezależną osobę i z reguły będzie odchodzić od dziecięcej zależności i zaufania do prób osiągnięcia niezależności dystansując się od grupy. Bardzo często młody człowiek będzie odczuwać potrzebę ponownych odwiedzin u biologicznych rodziców by ustalić co jest złudzeniem, a jak wyglądają fakty. Zaplanowana ponowna wizyta u rodziny może zapobiec ucieczce młodego człowieka w celu ich odwiedzenia.


Utożsamianie się z grupą rówieśniczą staje się o wiele ważniejsze niż z utożsamianie się z grupą pracowników. Pojawiają się kwestie typu “O której mam wieczorem być w domu – czy mogę iść na tą imprezę – czy mogę sobie przekłuć uszy? Itp. Badania wskazują, że młodzi ludzie w zakładach mogą mieć poważne problem w grupach rówieśniczych np.: Grupy pracowników obawiają sie często (i często nie bez racji) co się stanie, jeżeli na przykład pozwolą młodemu człowiekowi iść na klasową imprezę. W efekcie stają się dużo bardziej surowi niż rodzice, co staje się dla młodego człowieka zasadniczym problemem.


Nie ma łatwych rozwiązań tych problemów, jednak są pewne metody pedagogiczne, które mogą pomóc. Najważniejsze, aby pracownicy wykazywali miłe, spokojne i niezmienne zrozumienie i aby ustalenia, decyzje i zasady były wypracowane w drodze consensus.