Temat A: Dialogi dotyczące dojrzewania

teenagere14

Młodzi ludzie są przerażeni zmianami związanym z dojrzewaniem. Można ich w dużym stopniu uspokoić, jeżeli przygotujemy dziecko na to, czego może oczekiwać. Podczas codziennych rozmów możemy opisać dziecku co będzie się działo z jego ciałem, z jego stosunkiem do płci przeciwnej oraz w relacji z nami jako opiekunami.


A. Możesz wykorzystać własne przemyślenia i wnioski z pytań zawartych na początku tej sesji, by opowiedzieć dziecku jak wyglądało Twoje dojrzewanie. Co było trudnego i jak Ci się udało zostać osobą dorosłą i dojrzała pomimo trudnego okresu dorastania.


B. W szczególności powinniście powiedzieć dziecku o gniewie i rozczarowaniu odczuwanym przez dojrzewających nastolatków względem pracowników placówki i rodziców biologicznych. Że jest to coś normalnego i że nie winisz nastolatka ani też nie traktujesz tego osobiście, jeżeli dochodzi do problemów. Oczywiście mimo to mamy zasady zachowania się i komunikacji, które nie przestają obowiązywać.


W szczególności powinniście powiedzieć dziecku o gniewie i rozczarowaniu odczuwanym przez dojrzewających nastolatków względem pracowników placówki i rodziców biologicznych.


Że jest to coś normalnego i że nie winisz nastolatka ani też nie traktujesz tego osobiście, jeżeli dochodzi do problemów.


Oczywiście mimo to mamy zasady zachowania się i komunikacji, które nie przestają obowiązywać.

The Struggle/De Worsteling
Suzanne over haar adoptie
© Universiteit Utrecht, Afdeling Adoptie, David Blitz productions



Otrzymaliśmy zgodę, aby pokazać ten film na tej stronie.


Aby uzyskać więcej informacji na temat filmu odwiedź stronę: http://research.fss.uu.nl/nietgen/adoptie_uni.htm

Zaproponuj nastolatkowi/nastolatce przygotowanie osobistej rozmowy nagranej w formie filmu, w którym przedstawi między innymi swoje przemyślenia na temat rozwijania tożsamości: wątpliwości, marzenia, problem i pragnienia. Jeżeli nasz nastolatek/nastolatka ma przyjaciela/przyjaciółkę, można go/ją poprosić o udział w tym nagraniu i jego wspólne przygotowanie. Pomóż nastolatkowi zatrzymać kopię filmy jako część jego historii życia, gdy będzie odchodzić z placówki.


Jeżeli w zakładzie przebywa więcej nastolatków, można poprosić ich o wspólne przygotowanie nagrania: przykłady ich nadziei i marzeń, obaw i zmartwień, ich postrzeganie opiekunów i rodziców, itp. Mogą pokazać ten film pracownikom, a po pokazie powinna się odbyć rozmowa na jego temat. Postarajmy się o kameralną atmosferę. Mogą także pokazać ten film w szkole po to, żeby inne nastolatki zrozumiały, jak wygląda życie nastolatka w zakładzie. Omówcie to z ich nauczycielami.