polski
| Ważniejsze niż sama niepełnosprawność jest sposób, w jaki dzieci nauczą się siebie odbierać. Jeżeli dorastają wśród opiekunów, którzy cenią ich jako osoby, oczywiście same też będą się cenić. Jednak dzieci z niepełnosprawnością często doświadczają mobbingu ze strony rówieśników i innych osób.  Dlatego właśnie należy z nimi regularnie rozmawiać i pomóc im w znalezieniu strategii radzenia sobie z takimi doświadczeniami. Ponadto ważne jest, aby poinformować inne dzieci o niepełnosprawności dziecka i bardzo jasno stwierdzić, że dziecko niepełnosprawne zasługuje na tyle samo szacunku jak każde inne dziecko. Można to osiągnąć włączając dziecko do działań grupowych i sprawić, by pozostałe dzieci odbierały je jako kogoś, kogo powinny chronić i komu powinny pomagać. Nie powinniśmy także akceptować incydentów mobbingu lub przemocy w stosunku do niepełnosprawnego dziecka. Jeżeli mamy kontakt z biologicznymi rodzicami dziecka, może także pomóc przeprowadzanie z nimi rozmów o ich uczuciach związanych z posiadaniem niepełnosprawnego dziecka. Przy okazji tych rozmów możemy pokazać im, że akceptujemy ich i rozumiemy ich problem. Rodzicie dzieci niepełnosprawnych mają często wyjątkowe poczucie winy, mogą się obawiać potępienia ze strony innych, a ich reakcja mogła wynikać z nadmiernego poczucia odpowiedzialności za dziecko. To, że mogą spotkać się ze specjalistą, który wykazuje zainteresowanie i uwagę może bardzo pomóc, a nie wymaga niczego ponad zainteresowanie i współczucie. |
Temat C: Praca nad rozwijaniem pozytywnego poczucia własnej wartości u dzieci niepełnosprawnych