Konu A: Engelli çocukların temel ihtiyaçları:
Dahil etme ve saygı duyma – kişiye odaklanın, engele değil
Önceki oturumlarda da belirtildiği gibi, bütün çocukların hiçbir şeyin yerini tutamadığı iki ihtiyacı vardır: Büyürken bakımı üstlenen kişiye bağlanma ve grubun değerli bir üyesi olduğunu deneyimleme.
 

Bakıcı anneler için, bu cümleler kurumdaki tutum ve değerler açısından önemli sonuçlara sahiptir:
 

  • Her zaman çocuğa onun değerli bir insan olduğunu hissettirin, bir engeli olma bir insan olmak kadar önemli değildir.
  • Her zaman çocuğa onun bir grubun parçası olduğunu gösterin, onun normal günlük etkinliklerde olabildiği kadar fazla yer almasına yardım edin. Eğer akşam yemeğinde yuvarlak bir masada oturuyorsanız, bazı çocukların tekerlekli sandalyede olması önemli değildir. Eğer kendi odalarında ya da başka özel bir yerde yemek yediriliyorlarsa, bu onların özsaygısı için zorlu sonuçlara sebebiyet verebilir.
  • Diğerlerini, çocuğun engeli konusunda başından itibaren bilgilendirme konusunda gerçekçi ve açık olun (diğer çocuklar, aileler ve aile büyükleri, komşular, vb.) her zaman kişiye ve onun niteliklerine odaklandığınızı kanıtlayın. “ Bu oğlan otistik” demektense “Bu Andrei, o harika bir oğlandır. Size şimdi anlatacağım “Otizm” adında bir probleme sahip. Sonra ona yardım etmek ve desteklemek için neye karşı özel ilgi göstermemiz gerektiğini konuşabiliriz.”

 

Düşünme ve Konuşma

20 dakika
Kendi çocukluk ve gençlik deneyimlerinize bakarak:
 

  • Engelli bir aile üyesi ile kişisel ya da ailesel deneyimlere sahip misiniz?
  • Engeli, engelli çocuğun gelişimini nasıl etkiledi?
  • Çocuğun engeli, aileye ve ailedeki diğer çocuklara nasıl etki etti?
  • Bu bilgiye göz atarak, siz ve kurumdaki diğer kişilerin engelli çocukla uygulaması için neler önerirsiniz? Nelerden kaçınmayı önerirsiniz?
  • Lütfen uygulamalarınızda kullanabileceğiniz ilke ve tutumların listesini yapıp konuşun.

 
 
 
Pages: 1 2 3 4 5 6