Türkçe
Çocuklarla geçirdiğiniz bir güne bakarsak; İletişim kurmak istediklerinde hangi etkinliklerle çocuklara karşılık vermeye daha çok önem verebiliriz?
Karşılıklı iletişim:
Bakıcı anne ve çocuk arasındaki karşılıklı ilişkide şarkı söyleme, oyun oynama vb çok dikkat ettiğimiz günlük etkinliklerimiz var mı? Uygulama görevlerini yerine getirirken bebeklerle nasıl karşılıklı iletişim kurabiliriz?
Duyarlı olma:
Günlük bir uygulamanızı düşünün. Yemek yemek, giyinmek vb. yapılması gereken bir şeye çocuğun nasıl tepki verdiğini düşünün. Çocuğun uygulamayı yapması için onu motive etmenin en iyi yolu nedir? Bu çocuğa karşı nasıl duyarlı olabilirsiniz? Hangi davranış en iyi sonucu verir?
Çocuğa karşı ulaşılabilir olma :
Eğer bir çocuğun bizim ilgimize ya da yardımımıza ihtiyacı varsa (çocuk korkmuşsa, güvensizse, mutsuzsa, canı acıyorsa), yardım için ne kadar süre beklemek zorundadır? Yardım etmek için bakıcı annenin hiçbir ön koşulu olamaz. Eğer çocuğun yardıma ihtiyacı varsa, yardımı alır. Eğer çok çocuk ve bir tane bakıcı anne varsa, olabildiğince çok çocuğa ulaşabilmek ve bu problemi çözmek için neler yapabiliriz?
Feel with the child, not like the child:
Çocuk rahatsız, gergin, sürekli olarak tartışmacı olduğunda ya da öfke nöbetine tutulduğunda, çocuğun duyguları bizi nasıl etkiler ve bize nasıl tepki verdirir? Çocuk mantıksız ya da çok heyecanlı davransa bile bakıcı anne olarak nasıl sakin, kararlı ve nazik olmalıyız? Çocuklar bizi nasıl sinirlendirebilir ya da rahatsız edebilir? Çocuklar gibi hissetmemek için nasıl bir özel özen gösterebiliriz?
Çocuğun duygu ve düşüncelerini yansıtma:
Çocuklarla birlikteyken onlarla nasıl konuşmalıyız? Örneğin, çocukla bir uygulama yaparken, çocukta gördüğümüz şeyler hakkında konuşuruz, “şimdi bu oyuncakla oynayacaksın, ondan biraz ürktüğünü görüyorum, çünkü bu oyuncağı daha önce hiç görmedin, sorun değil, hadi ona birlikte bakalım” ya da “şimdi biberonundan içiyorsun, gerçekten çok acıkmışsın, yemek yemek güzeldir, bu seni mutlu ediyor değil mi?” vb.
- Çocuklarla ilişki kurma yöntemlerinizi (karşılıklı ilişki, duyarlılık vb.) nasıl geliştirebileceğinizi düşünün.
- Günlük örnekler bulun ve ilişki kurma görevinizi nasıl geliştirebileceğinizi tartışın.
- Özellikle, ilişki kurma görevi geliştirmede ne gibi problemlerle karşılaşabileceğinizi konuşun ( “çok yoğunuz, yeni bir şeyler yapmak çok zor, çok çocuk var ancak sadece bir tane bakıcı anne var” vb.) ve bu problemlerden bazılarının nasıl üstesinden gelebileceğinizi tartışın.
- Hangi olumsuz tutumların güvenli bakıcı anne davranışı uygulamanıza engel olabileceğini düşünün:
- “Ebeveynlerim her zaman bana kızardı, bunu bakıcı ailesi olduğum çocuğa uygulamamak için kendimi nasıl engelleyebilirim?
- “Bir profesyonel olarak çocuklarla kişisel ilişki kurmamalısın.”
- “Bütün bunları yapmak için yeterli zaman ve enerjimiz yok.”
- “Eğer çocuklar bana bağlanmaya başlarsa, onlardan ayrıldığım zaman üzülecekler ve ben de üzüleceğim.”
Bütün bu tutumlar kendi içlerinde doğrudurlar ancak çocuk gelişimi için uygun olmadıkları için bunlardan vazgeçmelisiniz. Eğer kendi aileleriniz size iyi bakmamışsa, iyi bir bakıcı anne olmayı denemelisiniz. Çocuklarla kişisel ilişkiler kurmak ve size bağlanmalarına izin vermek, onlardan ayrıldığınızda üzülme ihtimalini ortaya çıkarır ancak bu hayatın bir parçasıdır ve çocuğun bir bakıcı aile ile kişisel bir ilişki kurmayı hiç öğrenmemesinden çok daha iyidir. Bakıcı ailesi olduğunuz çocukla birlikte olmak, onun “ailesel bağlanma figürü” olmanızı da gerektirir.
- “Belki de görevlerimizi bölmeliyiz böylece çocuklara karşı bazı zamanlar yoğun ve ulaşılamaz olabiliriz ancak günün geri kalanında bize ulaşabilirler ve onlara ilgi gösterebiliriz.”
- “Çok çocuğunuz ve tek bakıcı anneniz varsa bazı zamanlar onların hepsini bir araya getirebilir, belli bir zamanda ise bir çocukla bireysel olarak ilgilenebilirsiniz. Örneğin, her öğleden sonra diğerleri izlerken bir çocukla bir etkinlik yapabilirsiniz .”