Konu girişi A: Çocuk gelişimi – kuruma yerleştilme ile koruyucu aile yanina yerleştirmenin karşilaştirilmasi

KURUMLARDAKİ KÜÇÜK ÇOCUKLARIN BAKIMI


Üç yaş ya da üç yaş altı yaklaşık 90.000 Avrupalı çocuk ailelerinden uzakta kurumlarda yaşamaktadır ve bu sayı gün geçtikçe artış göstermektedir. Bir çok Avrupa ülkesinde 2 yaş altı çocukların kurumlar yerine koruyucu aile yanına yerleştirilmesi zorunludur. Ancak, bazı ülkeler çok küçük çocuklar için bile hala kurumları kullanmaktadır. Rusya ve Romanya’daki eski hastane modeli araştırmalarında, kurumda kalan ve koruyucu aileye yerleştirilen çocuklar karşılaştırıldığında koruyucu aileye yerleştirilen çocukların daha çok gelişme gösterdiği gözlemlenmiştir.
Bu bazı bilim adamlarının tüm ailesinden ayrılan çocukların koruyucu ailelere yerleştirilmeleri gerektiği sonucuna varmalarını sağlamıştır. Bu sonuç belki de belli bir ölçüde doğru sayılabilir çünkü bilim adamları çok genel bir sonuç çıkardıktan sonra denedikleri Hastane Modeli sonucunda gördükleri karşısında çok tedirgin olmuşlardır.
 


Koruyucu aileye yerleştirilmenin de sorunları ve dezavantajları vardır:


  • Bir çok çocuğun gelecekte de kurumlarda yaşayacakları aşikardır
  • Nitelikli koruyucu aileler bulmak her zaman mümkün değildir.
  • Bulunsalar bile, bakım standartlarını kontrol etmek zordur. Bazı koruyucu aileler şiddet, taciz ve bakımsızlık eğilimi gösterebilmektedir
  • Profesyonel standartlarda koruyucu ailelere eğitim vermek ve onları gözlemlemek çok daha zordur. Örneğin, Romanya kurumlara yerleştirilen çocukların bir çoğunu koruyucu aile yanına yerleştirmiştir ancak şu anda aileler uzak yerlerde yaşadıkları için eğitim ve denetleme konusunda ciddi sorunlar yaşamaktadır.
  • Koruyucu aileler de diğer normal aileler gibi hassastırlar. Çocuğa bakarken, iş kayıpları, boşanmalar ya da çeşitli problemlerle karşılaşabilirler.
  • Belli fiziksel ve davranışsal engelleri olan çocuklar( beyin hasarları ya da bağlanma problemleri gibi) koruyucu ailelere aileyi çökertme ya da başka bir yere tekrar yerleştirilme gibi sorun yaratma eğilimindedirler. Kurumlar genellikle bu konuda daha yetkindirler ve çok daha ciddi problemleri olan çocuklara uzun süreli bakım sağlayabilmektedirler.
  • Genellikle iki yaşından daha büyük çocuklarla hangi koruyucu ailelerin eşleştirileceği zordur. Özellikle ergenlik dönemindeki çocuklar koruyucu ailelerinde her zaman mutlu olmayı deneyimleyemeyebilirler.
  • Koruyucu aileler ve çocuğun biyolojik (işlevsiz) ailesi arasında ciddi çatışmalar ortaya çıkabilir.
  • Danimarkalı anaokullarındaki çocuklar üzerine yapılan çalışmalarda, küçük çocukların onlara bakma yetisi olmayan aileler yerine kurumlardaki profesyonel bir personel tarafından bakılması onların daha çok gelişim gösterdiklerini ortaya koymaktadır.

 
Bunlarla birlikte, çocukların koruyucu ailede neden daha iyi gelişim göstermeleri, onların bağlanma kuramı bakımından belli bir ya da iki bakıcıya sahip olmaları ve koruyucu ailenin bir grup olarak çocuğa karşı sorumlu hissetmesinden kaynaklanmaktadır.
Ayrıca, diğer çocuklar gibi onlarda toplum etkinliklerinde yer alma şansını da yakalarlar. Üç yaşından küçük çocukların, koruyucu aileye yerleştirmesi ya da biyolojik akrabalarının çocuğu geri almasına çocukların uyum sağlamasına yardımcı olmalısınız.
Eğer koruyucu aileye çocuğun çok küçük yaşta yerleştirilme şansı varsa, çocuğa güvenli bir bağlanma modeli oluşturma ve ona uygun iyi bir aileye yerleştirmek çok önemlidir.
Bu koruyucu aileye yerleştirme ve evlat edinme araştırmalarında ortaya çıkmıştır.
 


KÜÇÜK GRUPLARA UZUN SÜRELİ NİTELİKLİ BAKIM SUNMA


Çocuk gelişimi üzerindeki gerçek fark koruyucu aileye yerleştirilme ile kuruma yerleştirme arasındaki ilişkiden ziyade yönetim ve çalışma planları organizasyonu arasındaki ilişkiyle alakalıdır. Bu ayrıca bakıcı anne niteliğiyle de alakalıdır:
Bakıcı anneler çocuklara güven temelli bağlanma davranışları gösteriyorlar mı?
Koruyucu aile yanına yerleştirilmeler bireysel ilişkiler ve gruba aitlik üzerinde oldukça güçlü etkilere sahiptir ancak bunlar kişi değişikliklerine ve ciddi çocuk problemlerine karşı çok hassastırlar. Kurumlar uzun süreli ve düzenli bakım sağlamak için daha iyidir ve ciddi fiziksel ve sosyal problemlerde daha fazla profesyonel yardım ve bilgi sahibidirler.
Bunlara karşın, kurumlar kişisel ilişkiler ve devamlılık sağlama konularında problemler yaşayabilirler.
Kurumlardaki en temel devamlılık sorunu çalışma planları ve personelin iş değişikliği hakkının doğal bir süreç olmasıdır.
Eğer çok az da olsa sadece birlikte olmayan ayrıca da birbirine aitlik duygusu taşıyan kalıcı personel, yetişkin ve yaşıt gruba sahip olabilirseniz, kurumlarda yaşamanın negatif etkilerini iyi derecede telafi edilebilirsiniz.
Bir örnek:
Bir Romanyalı 7-14 yaş arasındaki çocuk grubu bölünmüştür ve şu an 4-6 çocuktan oluşan her bir grup farklı dairelerde yaşamaktadır.12 saatlik vardiyalarla çalışan 2 bakıcı anne takımı tarafından bakılmaktadırlar. Çocuklar birbirlerini kardeş gibi görmektedir ve arkadaşlarını evde oyun oynamaya davet edebilir ya da yerel futbol takımında futbol oynayabilirler vb. gibi normal çocuk yaşamı öğelerini yaşamaktadırlar.
Kurumlarda yaşayan çocuklar için uzun süreli bakım ve gruba ait olmayı oluşturabileceğimiz en iyi şartları nasıl sağlayabiliriz?

GRUP TARTIŞMASI


Gelecek oturumlarda uygulanabilir konularla çalışacaksınız. Bu tartışma, sosyal ilişkileri düzenleme konusunda fikir edinmenizi sağlayacaktır.

20 dakika
  • Çocuklarımızın yaşını göz önünde bulundurduğumuzda kaç tanesi 3 yaşından daha küçük?
  • Bunların kaç tanesi davranış ve yaş itibariyle bir koruyucu aile yanına yerleştirilmeye uygun?( bu şu anda yapılması mümkünse lütfen bu konuyu tartışmayın)
  • Şu anki çalışma vardiyalarımızla, çocukları uzun süreli ilişki kurmayı sağlayabilecek şekilde gün boyunca aynı bakıcı anneyi onlara sağlama olasılığımız ne derecededir?
  • Bakımından sorumlu olduğumuz çocuklar: ait olduklarını düşündükleri bir grubu ne derecede onlara sağlayabiliyoruz?
  • Çocuklar ve yaşıtları arasında uzun süreli ilişkiler geliştirmelerini nasıl teşvik ediyoruz.?
  • Çocuklar arasındaki uzun süreli ilişkileri teşvik etmekte ne gibi etkinlikler/değerler kullanıyoruz?
  • Daha büyük çocukların küçük çocukların bakımına yardımcı olmakta belirli görevler üstlenmesi, bir gruba ait olma duygularını geliştirecek uygulama ya da diğer etkinlikler gibi grup üyeleri için sosyal sorumluluklar veriyor muyuz?
  • Çocukları yaşlarına göre ( tüm bebekler birlikte,tüm küçük çocuklar birlikte ,tüm okul çağı çocuklarının birlikte) ya da içinde büyüdükleri belli gruplara göre mi ayırıyoruz?
  • Kurumumuz “aileler” den oluşmuş bir köy mü yoksa yaşa göre ayrılmış bir “kurum” mu?